10 dappere LPD’ers stonden om 8 uur fris en monter aan het Prinsenhof, klaar voor een heroïsch ritje richting het Ford-testcircuit in Lommel. Al snel had Peter door dat het zou gaan regenen en besloot hij — al vóór de brug van Kuringen — om rechtsomkeer te maken. Of had zijn plots sputterende ketting daar misschien toch iets mee te maken? De waarheid ligt waarschijnlijk ergens tussen meteorologie en mechaniek.

Op het menu vandaag: de rit naar Kanne – inclusief drie beklimmingen en een flinke portie karakter.

Averbode - Gerhagen: met een traktatie! 🎉🚴‍♂️

Hoewel de zon zich vandaag verlegen achter een dikke deken van wolken verschool, weerhield dat een bende van 16 wielerfanaten er niet van om om stipt 8 uur 's ochtends de 82 kilometer lange tocht naar Scherpenheuvel aan te vatten. Het jaarlijkse ritueel van de fietsenzegening stond weer op het programma, want je weet maar nooit wanneer een engelbewaarder op twee wielen van pas komt.

Paasmaandag, een kans op een extra rit. Op zondag waren er 10 deelnemers en vandaag om 8h30 stonden we aan het Prinsenhof toch met drie, waarvan Tjebbe en Adams ook de zondagrit mee gereden hebben. Maar ja, dat zijn nog jong gasten hè. Geen reporter Tom dus schrijven we zelf maar een verslagske. We vertrekken richting Genk en gaan zo verder door naar de Hoge Kempen maar de wind staat voor de klokken nog richting Rome denk ik en niet richting Genk. Dan maar wat platter liggen en harder duwen hè. We pakken een nieuw stukje route mee wat nu wel kan maar met een grote groep geen aanrader is. Op de Hoge Kempen route nemen we een pauze boven op de autostrade-brug. Maar toen Tjebbe een info bordje gelezen had dat er een oversteekstrook was voorzien voor slangen was de pauze voor Adams rap voorbij. De volgende brug was de speciale brug Hoge Kempen brug en hier geen slangen maar wel al wat tongen die uit de mond hingen. Het tempo werd hoog gehouden maar de wind bleef maar tegenwerken. Tjebbe en Peter geven niet op en houden het tempo hoog. Adams komt af en toe eens kijken maar die mag zodra we langs het kanaal rijden zich aan kop zetten. We rijden op onze limiet tot aan De Jail maar ... gesloten ! Allé, dan maar direct door naar huis nu de benen nog in alles-geven-modus zitten. Terras zal voor de volgende keer zijn. Thuis een chocolade paashaas gaat ook smaken ! Goed gereden boys !

Vandaag Paaszondag! Terwijl de rest van Vlaanderen wellicht aan de paaseitjes zat, trotseerden een bende van tien DLPers, de Limburgse wegen rond Wauberg. Een tocht van 71 kilometer, waarbij de natuur zich van haar mooiste kant liet zien al liet de staat van het asfalt hier en daar te wensen over.

Vandaag stond er een rit naar Loksbergen op de planning, zo'n 74 kilometer met 342 hoogtemeters om de conditie te testen. Moeder Natuur had helaas andere plannen met het weer, en Jurgen's windrichting leek ook al een eigenwijs plan te trekken! 😜Alsof de duvel ermee gemoeid was, reed Willy lek. Gelukkig liet hij zich niet kisten en reed hij als een ware kampioen over het vlakke terug naar huis, waar hij alsnog een respectabele 75 kilometer op de teller zette. Petje af!

Vandaag stond er een mooie fietstocht van 76 kilometer naar Membruggen op het programma, met een hoogteverschil van zo'n 341 meter. Dat betekende dat we enkele pittige klimmetjes voor de wielen geschoven kregen!De rit verliep over het algemeen vlot, al was er even een klein incident met een valpartij. Gelukkig viel de schade mee en konden we onze weg snel weer vervolgen. Een spannender moment deed zich voor in de Molenvoetweg, waar een tractor onverwacht de bocht om kwam. Het was even alle hens aan dek en we moesten stevig in de remmen. Yves J. Deed bijna in zijn broek, maar ook dat liep gelukkig goed af. 😜 Uiteindelijk bereikten we onze eindbestemming, De Jail, waar we de rit gezellig konden afsluiten.

Vandaag stond een rit van ongeveer 70 km op de agenda richting Velm. Wat begon als een bescheiden tocht van 17 deelnemers, groeide uit tot een verrassende groep van 21 fietsers. Een onverwachte opkomst, maar hoe meer zielen des te meer vreugde. We zetten koers door het mooie landschap, waar de glooiende velden en frisse lucht ons vergezelden. De sfeer was geweldig, met gezellig geklets en gedeelde enthousiasme. De tocht verliep goed, al moesten we helaas afscheid nemen van Kris, die moest afhaken. We hopen dat alles goed met hem gaat en dat hij snel weer de oude is. Aangekomen in Stokrooie, trakteerden we onszelf op een welverdiende pauze op het terras van 'de Jail'. Onder het genot van een verfrissend drankje en een lekkere snack, genoten we na van de mooie momenten onderweg. Het was de perfecte afsluiter van een heerlijke fietstocht.