Twaalf heuveltjes, twaalf rijders en een zadelpen die vond dat hij ook in de spotlights moest staan. Het was soms stevig afzien, happen naar adem en onderweg een paar keer denken dat die klim nooit zou ophouden. Maar samen naar boven en samen weer naar beneden maakt alles goed.
En ja, ik reed als enige in lange broek. Ofwel omdat mijn benen niet geschoren waren, ofwel omdat ik gewoon een koukleum ben… kies zelf maar. 😉
De benen protesteerden, de longen brandden, maar uiteindelijk was er vooral een brede glimlach. Blij dat we deze rit weer kunnen afvinken 🚴♂️😅
Mannen merci voor de fijne rit en tot volgende week!
Reactie plaatsen
Reacties