Hoewel de zon zich vandaag verlegen achter een dikke deken van wolken verschool, weerhield dat een bende van 16 wielerfanaten er niet van om om stipt 8 uur 's ochtends de 82 kilometer lange tocht naar Scherpenheuvel aan te vatten. Het jaarlijkse ritueel van de fietsenzegening stond weer op het programma, want je weet maar nooit wanneer een engelbewaarder op twee wielen van pas komt.
Voor onze Ronny kwam die hemelse interventie helaas net iets te laat. Net voor de vlooybergtoren reed hij lek. Alsof de Vlooybergtoren dacht: 'Ho, stop! Eerst even genieten van het uitzicht!' Na een korte, pauze met panoramisch uitzicht, zetten we koers naar Scherpenheuvel.
Daar werden we opgewacht door Ann, Lorelei en Brent. Zij zorgden ervoor dat ons vermoeide maar vrolijke gezelschap voor de imposante Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van Scherpenheuvel werd vastgelegd voor het nageslacht (of toch op z'n minst voor de Whatsapp groep/website).
Vervolgens was het moment suprême: de zegening van onze fietsen. Hopelijk zijn ze nu bestand tegen alle mogelijke pech, van verdwaalde punaises tot jaloerse stoeptegels. Na deze spirituele boost verwende Ann, Lorelei en Brent ons met een welverdiende, overheerlijke cake. Ann, Lorelei en Brent, jullie zijn de helden van de dag!
Met hernieuwde energie begonnen we aan de terugtocht richting 'De Jail'. Wonder boven wonder bleven we de dans ontspringen met de weergoden en bereikten we onze thuisbasis op enkele schamele druppels na.
Onder het genot van een verfrissend drankje, een smakelijke snack en een spervuur aan moppen die zo flauw waren dat ze bijna weer grappig werden, sloten we deze memorabele fietstocht af.
Reactie plaatsen
Reacties